En dan nu, het hart dat leeft.
Mijn lievelings tekst (of eigenlijk hoofdstuk) is namelijk Romeinen 8. Met name de laatste regels zijn als lijfspreuk voor mijn leven en deze komt vaak ook in gebeden naar mij toe naar voren en wil ik graag delen:
Romeinen 8:31-39 BB
[31] Wat moeten we dan nog zeggen? Als God vóór ons is, wie kan ons dan nog kwaad doen? [32] God heeft zelfs zijn eigen Zoon aan ons gegeven. Dan zal Hij ons toch zeker ook al het andere geven dat we nodig hebben? [33] Wie zal de mensen die door God zijn uitgekozen, nog ergens van kunnen beschuldigen? God Zelf heeft hen vrijgesproken van schuld! [34] Wie zal hen dan nog kunnen veroordelen? Want Christus is voor ons gestorven en heeft zo onze straf op Zich genomen. En wat nog veel beter is: Hij is uit de dood opgestaan! Nu zit Hij naast God en Hij komt voor ons op. [35] Wie of wat zal ons dan nog kunnen losmaken van de liefde van Christus? Moeilijkheden, problemen, vervolging, gebrek aan eten, gebrek aan kleren, gevaar, de dood? [36] Het is zoals in de Boeken staat opgeschreven: "Omdat we in U geloven zijn we de hele dag in levensgevaar. De mensen behandelen ons als schapen die geslacht gaan worden." [37] Maar in alle moeilijkheden zijn we meer dan overwinnaars, dankzij Hem die van ons houdt. [38] Want ik weet zeker dat geen dood of leven, geen engelen of duivelse geesten, geen enkele macht, geen dingen nu of in de toekomst, [39] geen macht uit de hoogte of uit de diepte, nee, niets op deze aarde ons zal kunnen losmaken van de liefde van God. Die liefde heeft God ons gegeven door Jezus Christus, onze Heer.
Betekend dit dan dat ik nu volmaakt ben? nou dat zeker (nog) niet, nog steeds kom ik dingen tegen uit het verleden. Als je naar David kijkt, hij die zo dicht bij het hart van God leefde. Hij werd zijn leven lang achtervolgt door de fouten die hij gemaakt had. Maar toch, ging zijn hart uit naar God en had hij een relatie met Hem.
Het laatste schilderwerk is dan ook een hart, dat leeft. Hierin zie je weer bloedaders stromen, erom heen het licht met bloedaders. God en ik hebben een relatie waarin ik weer leef, ik zoek Hem op. De Heilige geest (goud) heeft zijn bescherming over mijn hart gelegd en Jezus, die zit in mijn hart en stroomt. Ik weet nu de weg te vinden als eerste naar Hem. Ik maak nog fouten, ik ben imperfect-perfect maar ik accepteer dat dit bij dit leven hoort en dat God Zijn weg met mij gaat en ik heb volle hoop, hoop op Zijn toekomst.. Wat een toekomst heb ik voor ogen, te wandelen in Zijn licht.
Reactie plaatsen
Reacties